Typest computerprocessor

Een paar jaar geleden was het kiezen van een processor vrij eenvoudig. AMD en Intel produceerden elk twee reeksen processors, een reguliere lijn en een budgetlijn. Elk bedrijf gebruikte slechts één processorsocket en er was een beperkt aantal processorsnelheden beschikbaar. Als je een Intel-processor wilde, heb je misschien een dozijn reguliere modellen en een half dozijn budgetmodellen om uit te kiezen. Hetzelfde gold voor AMD.

xbox one-controller blijft niet verbonden met de pc

OEM Versus Retail-Boxed

Om de zaken nog verder te verwarren, zijn de meeste AMD- en Intel-processors verkrijgbaar in twee soorten verpakkingen, genaamd OEM en in de detailhandel. OEM-processorpakketten bevatten alleen de kale processor en bieden meestal slechts 90 dagen garantie. In de detailhandel verpakte processors omvatten de processor, een compatibele CPU-koeler en een langere garantie, doorgaans drie jaar.

Een in de detailhandel verpakte processor is meestal de betere deal. Het kost doorgaans slechts een paar dollar meer dan de OEM-versie van dezelfde processor, en de meegeleverde CPU-koeler is meestal meer waard dan het prijsverschil. Maar als u van plan bent om bijvoorbeeld een aftermarket CPU-koeler te installeren, omdat u uw systeem upgradet om zo stil mogelijk te zijn, kan het zinvol zijn om de OEM-processor te kopen.

Tegenwoordig is het kiezen van een processor niet zo eenvoudig. AMD en Intel maken nu letterlijk tientallen verschillende processormodellen. Elk bedrijf biedt nu verschillende lijnen processors aan, die verschillen in kloksnelheid, L2-cache, socketsoort, host-bussnelheid, ondersteunde speciale functies en andere kenmerken. Zelfs de modelnamen zijn verwarrend. Zo heeft AMD onder dezelfde naam Athlon 64 3200+ minstens vijf verschillende processormodellen aangeboden. Een Intel Celeron-modelnummer dat eindigt op J past in Socket 775, en hetzelfde modelnummer zonder de J duidt dezelfde processor aan voor Socket 478. Een Pentium 4-processor-modelnummer dat eindigt op J zegt niets over het type socket waarvoor het is ontworpen, maar geeft aan dat de processor de functie voor het uitschakelen van de bit ondersteunt. Enzovoort.

AMD en Intel bieden elk de drie categorieën processors die in de volgende secties worden beschreven.

Budgetverwerkers geef een beetje prestatie op in ruil voor een lagere prijs. Op elk willekeurig moment zal AMD of Intel's snelst beschikbare budgetprocessor waarschijnlijk ongeveer 85% van de prestaties van hun langzaamste reguliere model hebben. Budgetprocessors zijn meer dan voldoende voor routinematige computertaken. (De budgetprocessor van vandaag was tenslotte de reguliere processor van gisteren en de prestatieprocessor van vorige week.) Budgetprocessors zijn vaak de beste keuze voor een systeemupgrade, omdat hun lagere kloksnelheden en stroomverbruik het waarschijnlijker maken dat ze compatibel zullen zijn met een ouder moederbord.

De verschillende modellen van de AMD Sempron-processor verkopen in het bereik van $ 50 tot $ 125, en zijn gericht op het budget via het low-end reguliere segment. De Sempron verving de uit productie genomen Socket A Duron-processor in 2004 en de verouderde Socket A Athlon XP-processor in 2005. Er zijn verschillende Sempron-modellen beschikbaar in de verouderde Socket A en in dezelfde Socket 754 die door sommige Athlon 64-modellen wordt gebruikt.

AMD verpakt eigenlijk twee verschillende processors onder de naam Sempron. A Socket A Sempron, ook wel een K7 Sempron , is in feite een vernieuwde Athlon XP-processor. Een Socket 754 Sempron, weergegeven in Figuur 5-1 wordt ook wel een K8 Sempron , en is eigenlijk een ingekort Athlon 64-model dat op een lagere kloksnelheid draait met een kleinere L2-cache en een enkelkanaals geheugencontroller in plaats van de tweekanaals geheugencontroller van de Athlon 64. Vroege Sempron-modellen hadden geen ondersteuning voor 64 -bit verwerking. Recente Sempron-modellen bevatten 64-bits ondersteuning, hoewel de bruikbaarheid van 64-bits software op een Sempron twijfelachtig is. Toch draait de Sempron, net als de Athlon 64, ook 32-bits software zeer efficiënt, dus je kunt de 64-bits ondersteuning zien als toekomstbestendig.

Afbeelding 5-1: AMD Sempron-processor (afbeelding met dank aan AMD, Inc.)

Als je een Socket 462 (A) of Socket 754 moederbord in je systeem hebt, biedt de Sempron een uitstekend upgradepad. U moet de compatibiliteit van uw moederbord controleren met de specifieke Sempron die u wilt installeren, en mogelijk moet u het BIOS upgraden om de Sempron te herkennen.

Bezoek voor meer informatie over Sempron-processormodellen http://www.amd.com/sempron

Jarenlang heeft de Intel Celeron-processor was de arme stiefzuster, die te weinig prestaties bood tegen een te hoge prijs. Cynische waarnemers geloofden dat de enige reden waarom Intel überhaupt Celeron-processors verkocht, was dat systeemfabrikanten de naam Intel op hun doos wilden hebben zonder de hogere prijs te hoeven betalen voor een reguliere Intel-processor.

Dat veranderde allemaal toen Intel hun Celeron D-modellen introduceerde, die nu beschikbaar zijn voor Socket 478- en Socket 775-moederborden. Hoewel Celeron D-modellen nog steeds langzamer zijn dan Semprons dollar-voor-dollar, is de ongelijkheid lang niet zo groot als in de afgelopen jaren. Celeron D-processors, die in het bereik van $ 60 tot $ 125 worden verkocht, zijn zeer geloofwaardige upgradeprocessors voor iedereen die een Socket 478- of Socket 775-moederbord bezit. Net als de Sempron zijn Celeron-modellen beschikbaar met 64-bit-ondersteuning, hoewel opnieuw twijfelachtig is of het praktisch is om 64-bit-software op een instapprocessor uit te voeren. Nogmaals, het is belangrijk om de compatibiliteit van uw moederbord te verifiëren met de specifieke Celeron die u wilt installeren, en mogelijk moet u het BIOS upgraden om de Celeron te herkennen.

VERMIJD NIET-D CELERON-VERWERKERS

Celeron-processors (zonder de 'D') zijn gebaseerd op de Northwood-kern en hebben slechts 128 KB L2-cache. Deze processors presteren erg slecht en blijven helaas te koop. De Celeron D-modellen zijn gebaseerd op de Prescott-core en hebben 256 KB L2-cache.

Bezoek voor meer informatie over Celeron-processormodellen http://www.intel.com/celeron

Mainstream-processors

Mainstream-processors kosten doorgaans $ 125 tot $ 250, hoewel de snelste modellen voor $ 500 of meer worden verkocht en iets bieden dat tot ongeveer twee keer de algehele prestatie van de langzaamste budgetprocessors biedt. Een reguliere processor kan een goede upgradekeuze zijn als u meer prestaties nodig heeft dan een budgetprocessor biedt en bereid bent de extra kosten te betalen.

Afhankelijk van uw moederbord is een reguliere processor echter mogelijk geen optie, zelfs als u bereid bent de extra kosten te betalen. Mainstream-processors verbruiken aanzienlijk meer stroom dan de meeste budgetprocessors, vaak te veel om op oudere moederborden te gebruiken. Ook gebruiken reguliere processors vaak recentere cores, grotere L2-caches en andere functies die al dan niet compatibel zijn met een ouder moederbord. Een oudere stroomvoorziening levert mogelijk niet genoeg stroom voor een huidige reguliere processor, en de nieuwe processor heeft mogelijk sneller geheugen nodig dan momenteel is geïnstalleerd. Als u van plan bent om te upgraden naar een reguliere processor, controleer dan zorgvuldig de compatibiliteit van de processor, het moederbord, de voeding en het geheugen voordat u de processor koopt.

De AMD Athlon 64-processor , getoond in Figuur 5-2 , is verkrijgbaar in de varianten Socket 754 en Socket 939. Zoals de naam al aangeeft, ondersteunt de Athlon 64 64-bits software, hoewel slechts een klein percentage van de Athlon 64-eigenaren 64-bits software gebruikt. Gelukkig is de Athlon 64 even thuis met de 32-bits besturingssystemen en applicatiesoftware die de meesten van ons gebruiken.

Afbeelding 5-2: AMD Athlon 64-processor (afbeelding met dank aan AMD, Inc.)

Net als de Sempron heeft de Athlon 64 een geheugencontroller die op de processormatrijs is ingebouwd, in plaats van afhankelijk te zijn van een geheugencontroller die deel uitmaakt van de chipset. Het voordeel van deze ontwerpbeslissing is dat de Athlon 64-geheugenprestaties uitstekend zijn. Het nadeel is dat het ondersteunen van een nieuw type geheugen, zoals DDR2, een herontwerp van de processor vereist. Socket 754-modellen hebben een enkelkanaals PC3200 DDR-SDRAM-geheugencontroller versus de tweekanaals controller in Socket 939-modellen, dus Socket 939-modellen die op dezelfde kloksnelheid draaien en met dezelfde L2-cache van dezelfde grootte bieden iets hogere prestaties. AMD duidt bijvoorbeeld een Socket 754 Newcastle-core Athlon 64 aan met 512 KB L2-cache die draait op 2,2 GHz een 3200+ model, terwijl dezelfde processor in Socket 939 een Athlon 64 3400+ wordt genoemd.

CIJFERS LIGGEN

De modelnummers van Athlon 64- en Sempron-processors zijn verschillend geschaald. De Socket 754 Sempron 3100+ draait bijvoorbeeld op 1800 MHz en heeft 256 KB cache, en de Socket 754 Athlon 64 2800+ draait op dezelfde kloksnelheid en heeft twee keer zoveel cache. Ondanks het lagere modelnummer is de Athlon 64 2800+ iets sneller dan de Sempron 3100+. Hoewel AMD het fel ontkent, zijn de meeste waarnemers uit de industrie van mening dat AMD de Athlon 64-modelnummers wil vergelijken met Pentium 4-kloksnelheden en Sempron-modelnummers met Celeron-kloksnelheden. Natuurlijk duidt Intel hun recente processors ook aan op modelnummer in plaats van kloksnelheid, waardoor de zaken nog meer verwarrend zijn.

Bezoek voor meer informatie over Athlon 64-processormodellen http://www.amd.com/athlon64

De Pentium 4, weergegeven in Afbeelding 5-3 , is Intel's vlaggenschipprocessor en is verkrijgbaar in Socket 478 en Socket 775. In tegenstelling tot AMD, dat soms hetzelfde Athlon 64-modelnummer gebruikt om vier of meer verschillende processors aan te duiden met verschillende kloksnelheden, L2-cachegroottes en sockets, gebruikt Intel een nummeringsschema dat elk model ondubbelzinnig identificeert.

Oudere Pentium 4-modellen, die alleen beschikbaar zijn in Socket 478, worden aangeduid met kloksnelheid en soms een aanvullende letter om de FSB-snelheid en / of het kerntype aan te geven. Bijvoorbeeld, een Socket 478 Northwood-core Pentium 4-processor die werkt op een coresnelheid van 2,8 GHz met de 400 MHz FSB wordt aangeduid als een Pentium 4 / 2.8. Dezelfde processor met de 533 MHz FSB wordt aangeduid als Pentium 4 / 2.8B, en met de 800 MHz FSB wordt deze aangeduid als Pentium 4 / 2.8C. Een 2,8 GHz Prescott-core Pentium 4-processor wordt een Pentium 4 / 2.8E genoemd.

Afbeelding 5-3: Intel Pentium 4600-serie processor (afbeelding met dank aan Intel Corporation)

Socket 775 Pentium 4-modellen behoren tot een van de twee series. Alle processors uit de 500-serie gebruiken de Prescott-core en hebben 1 MB L2-cache. Alle processors uit de 600-serie gebruiken de Prescott 2M-kern en hebben 2 MB L2-cache. Intel gebruikt het tweede cijfer van het modelnummer om de relatieve kloksnelheid aan te geven. Een Pentium 4/530 heeft bijvoorbeeld een kloksnelheid van 3 GHz, net als een Pentium 4/630. De 540/640-modellen werken op 3,2 GHz, de 550/650-modellen op 3,4 GHz, de 560/660-modellen op 3,6 GHz, enzovoort. Een 'J' na een modelnummer uit de 500-serie (bijvoorbeeld 560J) geeft aan dat de processor de XDB-functie ondersteunt, maar niet de 64-bits EM64T-ondersteuning. Als een modelnummer uit de 500-serie eindigt op 1 (bijvoorbeeld 571), ondersteunt dat model zowel de XDB-functie als de 64-bits EM64T-verwerking. Alle processors uit de 600-serie ondersteunen zowel XDB als EM64T.

Bezoek voor meer informatie over Pentium 4-processormodellen http://www.intel.com/pentium4

Extreme processoren

We classificeren de snelste, duurste mainstream-processors die in het bereik van $ 400 tot $ 500 worden verkocht als prestatieprocessors, maar AMD en Intel reserveren die categorie voor hun topmodellen, die voor $ 800 tot $ 1.200 worden verkocht. Deze processors de AMD Athlon 64 FX, de Intel Pentium 4 Extreme Edition , en de Intel Pentium Extreme-editie zijn gericht op de gaming- en liefhebbersmarkt en bieden op zijn best iets snellere prestaties dan de snelste reguliere modellen.

In feite is de prestatieverhoging over het algemeen zo klein dat we denken dat iedereen die een van deze processors koopt meer geld heeft dan verstand. Als u overweegt een van deze waanzinnig dure processors te kopen, doe uzelf dan een plezier. Koop in plaats daarvan een high-end mainstream-processor van $ 400 of $ 500 en gebruik een deel van het extra geld voor meer geheugen, een betere videokaart, een beter beeldscherm, betere luidsprekers of een ander onderdeel dat daadwerkelijk een merkbaar voordeel oplevert. Ofwel, of houd het extra geld op de bank.

Begin 2005 hadden AMD en Intel allebei hun processorkernen opgedreven tot ongeveer de hoogst mogelijke snelheden, en het was duidelijk geworden dat het gebruik van twee processors de enige praktische manier was om de processorprestaties aanzienlijk te verbeteren. Hoewel het mogelijk is om systemen te bouwen met twee fysieke processoren, brengt dat veel complexiteit met zich mee, niet in de laatste plaats een verdubbeling van het toch al hoge stroomverbruik en de warmteproductie. AMD, later gevolgd door Intel, koos voor dual-core.

Het combineren van twee cores in één processor is niet precies hetzelfde als het verdubbelen van de snelheid van één processor. Om te beginnen is er overhead bij het beheer van de twee kernen die niet bestaan voor een enkele processor. Bovendien werkt een programthread in een single-tasking-omgeving niet sneller op een dual-coreprocessor dan op een single-coreprocessor, dus een verdubbeling van het aantal cores verdubbelt in geen geval de prestaties van de applicatie. Maar in een multitasking-omgeving, waar veel programma's en hun threads strijden om processortijd, betekent de beschikbaarheid van een tweede processorkern dat één thread op één core kan draaien en een tweede thread op de tweede core.

hoe je een simkaart in een iphone 7 plaatst

Het resultaat is dat een dual-coreprocessor doorgaans 25% tot 75% hogere prestaties levert dan een vergelijkbare single-coreprocessor als u zwaar multitaskt. Dual-core prestaties voor een enkele applicatie zijn in wezen ongewijzigd, tenzij de applicatie is ontworpen om threading te ondersteunen, wat veel processorintensieve applicaties zijn. (Een webbrowser gebruikt bijvoorbeeld threading om de gebruikersinterface responsief te houden, zelfs wanneer deze een netwerkbewerking uitvoert.) Maar zelfs als u alleen toepassingen zonder schroefdraad zou draaien, zou u enig prestatievoordeel zien van een dual-coreprocessor. Dit is waar omdat een besturingssysteem, zoals Windows XP, dat dual-coreprocessors ondersteunt, automatisch verschillende processen aan elke kern toewijst.

De AMD Athlon 64 X2 , getoond in Afbeelding 5-4 , heeft verschillende voordelen, waaronder hoge prestaties, relatief lage stroomvereisten en warmteproductie, en compatibiliteit met de meeste bestaande Socket 939-moederborden. Helaas, terwijl Intel zijn minst dure dual-core processors in het bereik van minder dan $ 250 heeft geprijsd, zijn de goedkoopste AMD dual-core-modellen die aanvankelijk werden verkocht in het bereik van $ 800, wat voor de meeste upgraders uitgesloten is. Gelukkig was AMD eind 2005 begonnen met het verzenden van redelijk geprijsde dual-core-modellen, hoewel de beschikbaarheid beperkt is.

Afbeelding 5-4: AMD Athlon 64 X2-processor (afbeelding met dank aan AMD, Inc.)

Bezoek voor meer informatie over Athlon 64 X2-processormodellen http://www.amd.com/athlon64

De aankondiging van AMD's Athlon 64 X2 dual-core processor betrapte Intel op onvoorbereid. Onder het vuur nam Intel een ruwere benadering om een dual-coreprocessor te maken. In plaats van een geïntegreerde dual-coreprocessor te bouwen zoals AMD had gedaan met zijn Athlon 64 X2-processors, sloeg Intel in wezen twee langzamere Pentium 4-cores op één substraat en noemde het de Pentium D dual-coreprocessor.

De 800-serie 90 nm Smithfield-core Pentium D, weergegeven in Afbeelding 5-5 , is een stop-gap kludge voor Intel, ontworpen om de AMD Athlon 64 X2 tegen te gaan totdat Intel zijn echte antwoord op de markt kan brengen, de dual-core 65 nm Presler-core processor, die waarschijnlijk de 900-serie Pentium wordt genoemd D. De op Presler gebaseerde dual-core processors zijn volledig geïntegreerd, compatibel met bestaande dual-core Intel-compatibele moederborden, en hebben een lager stroomverbruik, een lagere warmteafgifte, twee keer zoveel L2-cache en aanzienlijk hogere prestaties.

Google Play-services voor instant-apps zijn gestopt

Afbeelding 5-5: Intel Pentium D dual-coreprocessor (afbeelding met dank aan Intel Corporation)

Als je het voorgaande leest, zou je kunnen denken dat we alleen minachting hadden voor de 800-serie Pentium D-processors. In feite is niets minder waar. Ze zijn een klungel, ja, maar ze zijn een redelijk goedkope, zeer effectieve klus, ervan uitgaande dat je een moederbord hebt dat ze ondersteunt. We hebben een vroege sample van de goedkoopste 800-serie Pentium D, de 820, uitgebreid getest. De 820 werkt op 2,8 GHz, en bij licht, meestal single-tasking gebruik 'voelt' de 820 ongeveer aan als een 2,8 GHz Prescott-core Pentium 4. Toen we steeds meer processen toevoegden, werd het verschil duidelijk. In plaats van vast te lopen, zoals de single-core Prescott zou hebben gedaan, gaf de Pentium D een pittig antwoord op het voorgrondproces.

Bezoek voor meer informatie over Pentium D-processormodellen http: //www.intel.com/products/processor / ...

Tabel 5-2 somt de belangrijke kenmerken op van de huidige AMD-processors, inclusief de speciale functies die ze ondersteunen.

Tabel 5-2: Tabel 5-2. AMD processor samenvatting

Tabel 5-3 somt de belangrijke kenmerken op van de huidige Intel-processors, inclusief de speciale functies die ze ondersteunen.

Tabel 5-3: Samenvatting Intel-processor

SPECIALE EIGENSCHAPPEN

Speciale functies worden niet altijd in een hele reeks processors geïmplementeerd. We vermelden bijvoorbeeld dat de processors uit de Pentium D 8XX-serie EM64T, SSE3, EIST en dual core ondersteunen. Op het moment dat we dit schreven, waren er drie Pentium D 8XX-modellen beschikbaar: de 2,8 GHz 820, de 3,0 GHz 830 en de 3,2 GHz 840. De 830- en 840-modellen ondersteunen alle genoemde speciale functies. Het 820-model ondersteunt EM64T, SSE3 en dual-core-werking, maar niet EIST. Als een speciale functie waarvan wordt vermeld dat deze wordt ondersteund door een bepaalde reeks processors, belangrijk voor u is, controleer dan of deze wordt ondersteund in het exacte processormodel dat u van plan bent te kopen.

Snapdragon-chipset biedt betere batterijprestaties dan MediaTek-chipsets. MediaTek-chipsets verbruiken meer stroom en zorgen voor een kortere batterijduur omdat ze meer kernen bieden.

Meer kernen betekent meer batterijverbruik, wat meer warmte veroorzaakt.

Als het om verwarmingsproblemen gaat, leveren alle processors warmte, maar MediaTek-processors leveren meer warmte dan Snapdragon of andere processors.

Er is geen vergelijking tussen de prestaties van deze twee processors omdat MediaTek zich richt op het budgetsegment, terwijl de Snapdragon-processor erg efficiënt is in multitasking.

De grafische processor (GPU) is het grootste voordeel van Qualcomm ten opzichte van zijn MediaTek-tegenhangers. Qualcomm produceert zijn grafische chip met behulp van Adreno Graphics-technologie, zijn geheime wapens en MediaTek met GPU Arm Mali. Het verschil in grafische weergave is te zien op premium smartphones.

https: //gentlexp.com/snapdragon-vs-media ...

Meer over computerprocessors